Ere wie ere toekomt: het is de TV-kok Jeroen Meus die de Leuvense boekstring op een hoger culinair niveau getild heeft. Zijn recept (zie link onderaan) is ondertussen schaamteloos gekopieerd door anderen, die het recept klakkeloos overnemen zonder bronvermelding. Eigenlijk is het basisrecept vrij simpel: een bakharing op een stuk brood. Vroeger werd dit begeleid van ajuinsaus. De boekstring is populair tijdens de Leuvense jaarmarkt en Café den delper (in Leuven) is er één van de bekende aanbieders van (zie foto’s boven). De bakharing is ook buiten Leuven geliefd. Er bestaan minstens 23 dialectwoorden voor het beestje, verschillend volgens gemeente en streek (zie 2e link onderaan), tot in Nederlands Brabant toe. Deze vis heeft ook een historische verankering. In de katholieke godsdienst bestonden veel vastendagen buiten de wekelijkse vrijdagen. Dan at men vooral gerookte of gezouten vis. Haring was een belangrijk element van het volksvoedsel in Vlaanderen. Willem Breukelszoon uit Biervliet (omstreeks 1447) was de uitvinder van kaken van de haring. Het kaken was het verwijderen met één meststeek van het hart, de lever en een deel van de darm en de maag. Daarna werd de vis in het zout gelegd, dus gepekeld en licht gerookt. Zo ontstond de populaire ‘boekstring’ (zie 3e link).