bloedworst met appelmoes en gebakken patatjes
ingrediënten - info
bloedworsten
boter
Breng de bloedworsten op kamertemperatuur. Kies een
antikleefpan waar ze perfect in passen. ‘Pan vullend’ als-het-
ware. Smelt een klontje boter en zet de worstjes op, op lage
temperatuur. Op mijn inductievuur is dat op 3.5 op 9. Laat ze
een paar minuutjes staan en draai ze daarna om. Op deze
lage temperatuur laat je ze minstens een half uurtje staan met
regelmatig omkeren.
Bloedworsten moeten niet écht bakken, want ze zijn al
gekookt als je ze koopt. Maar ze moeten wel tot in de kern
opgewarmd worden. Vandaar deze langdurige procedure,
maar die is wel bijzonder efficiënt! Gegarandeerd zonder
gescheurd worstenvel.
De appelmoes is zo mogelijk nog eenvoudiger. Kies voor
Jonagold appeltjes, verwijder het klokhuis, schil ze, snijd ze in
blokjes en kieper ze in een steelpannetje met deksel erop. Zet
het vuur op middelhoog voor een kwartiertje. Neem het deksel
weg, plet de appeltjes een beetje met een aardappelstamper
en laat nog een kwartiertje sudderen op laag vuur, zonder
deksel op de pan.
jonagold appeltjes
aardappelen
kruidenzout
Bloedworsten of ‘zwarte pensen’ met appelmoes en
aardappeltjes is een Belgische klassieker van formaat.
Misschien ook wel gebruikelijk in Zuid-Nederland,
waarmee we veel erfgoedgerechten gemeen hebben.
Even bekend is de variant met rodekool. Soms wordt
aardappelpuree of gewoon gekookte aardappeltjes bij de
worsten geserveerd, maar wat maakt dàt uiteindelijk uit.
Dit is een klassieker met een stevige verankering in ons
culinaire verleden.
Gebakken patatjes moet ik niet uitleggen zeker, maar toch.
Kook geschilde aardappelen, laat uitdampen en afkoelen,
snijd in partjes. Kruid die met kruidenzout en bak ze goudbruin
in een pan met bruisende boter. Ze moéten een krokant
korstje hebben, minstens aan één kant.
Op het bord: een bloedworst of twee indien je een échte fan
bent, daarnaast een schep appelmoes en een schep krokant
gebakken aardappeltjes.
Variant: bloedworsten kunnen perfect gecombineerd worden
met rodekool met appeltjes. Er bestaan varianten van de
worstjes met suiker en rozijnen, maar die zijn veel gevoeliger
om te bakken en het risico dat ze openbarsten is groot. De
gesuikerde bloedworsten kunnen dan weer perfect gebruikt
worden in aperitiefhapjes of als onderdeel van een
broodmaaltijd.
bloedworst met
appelmoes en
gebakken patatjes
Breng de bloedworsten op kamertemperatuur.
Kies een antikleefpan waar ze perfect in
passen. ‘Pan vullend’ als-het-ware. Smelt een
klontje boter en zet de worstjes op, op lage
temperatuur. Op mijn inductievuur is dat op 3.5
op 9. Laat ze een paar minuutjes staan en
draai ze daarna om. Op deze lage temperatuur
laat je ze minstens een half uurtje staan met
regelmatig omkeren.
Bloedworsten moeten niet écht bakken, want
ze zijn al gekookt als je ze koopt. Maar ze
moeten wel tot in de kern opgewarmd worden.
Vandaar deze langdurige procedure, maar die
is wel bijzonder efficiënt! Gegarandeerd zonder
gescheurd worstenvel.
De appelmoes is zo mogelijk nog eenvoudiger.
Kies voor Jonagold appeltjes, verwijder het
klokhuis, schil ze, snijd ze in blokjes en kieper
ze in een steelpannetje met deksel erop. Zet
het vuur op middelhoog voor een kwartiertje.
Neem het deksel weg, plet de appeltjes een
beetje met een aardappelstamper en laat nog
een kwartiertje sudderen op laag vuur, zonder
deksel op de pan.
jonagold appeltjes
aardappelen
kruidenzout
Bloedworsten of ‘zwarte pensen’ met
appelmoes en aardappeltjes is een
Belgische klassieker van formaat. Misschien
ook wel gebruikelijk in Zuid-Nederland,
waarmee we veel erfgoedgerechten gemeen
hebben.
Even bekend is de variant met rodekool.
Soms wordt aardappelpuree of gewoon
gekookte aardappeltjes bij de worsten
geserveerd, maar wat maakt dàt uiteindelijk
uit. Dit is een klassieker met een stevige
verankering in ons culinaire verleden.
Gebakken patatjes moet ik niet uitleggen zeker,
maar toch. Kook geschilde aardappelen, laat
uitdampen en afkoelen, snijd in partjes. Kruid
die met kruidenzout en bak ze goudbruin in een
pan met bruisende boter. Ze moéten een
krokant korstje hebben, minstens aan één kant.
Op het bord: een bloedworst of twee indien je
een échte fan bent, daarnaast een schep
appelmoes en een schep krokant gebakken
aardappeltjes.
Variant: bloedworsten kunnen perfect
gecombineerd worden met rodekool met
appeltjes. Er bestaan varianten van de worstjes
met suiker en rozijnen, maar die zijn veel
gevoeliger om te bakken en het risico dat ze
openbarsten is groot. De gesuikerde
bloedworsten kunnen dan weer perfect gebruikt
worden in aperitiefhapjes of als onderdeel van
een broodmaaltijd.
