vitoulets de Charleroi

250 g varkensgehakt 250 g kalfsgehakt 100 g brood melk 2 eieren 2 sjalotten

Zorg ervoor dat het vlees zeer fijn gehakt is, zodat er bijna geen korrelstructuur meer te zien is. Meng de twee soorten gehakt in een kom. Kruid met peper, zout en nootmuskaat. Week oud broodkruim in melk, pers het goed uit en doe het bij het vlees. Meng alles met de losgeklopte eieren, fijngehakte sjalotjes, een paar teentjes geplet knoflook en een handvol gehakte peterselie tot een homogene massa. Draai er ballen van, ter grootte van een golfballetje. Rol ze door bloem. Bak de gehaktballetjes in boter. Druk ze een beetje plat om een beter contact met de pan te hebben. Laat aan beide kanten bruin worden op hoog vuur. Zet het daarna lager en bak de vitoulets ongeveer 20 minuten. Draai ze regelmatig om.

Dit is een traditioneel gerecht uit het Pays de Charleroi et Entre-Sambre-et-Meuse. Deze gehaktballetjes zouden hun naam te danken hebben aan de snelheid waarmee ze gemaakt worden. Bij onverwacht bezoek, kan je immers snel een kleine snack op tafel zetten: "vite tourné" of ‘snel gedraaid’ (de balletjes dus). Dit eenvoudige gerecht is een erfenis uit het arbeidersmilieu in de regio. Arbeiders kregen het mee in hun brooddoos en kinderen namen het mee naar school als middageten.

knoflook peterselie vloeiende bloem peper en zout nootmuskaat boter

Variant: ‘les vitoulets de baudet’. Vervang het kalfsgehakt door paardengehakt. Dan heb je de échte, originele versie van de vitoulets op tafel. Vroeger was kalfsvlees niet betaalbaar voor de arbeidersgezinnen. Het paardenvlees was een relatief goedkoop alternatief. Deze variant is nog steeds heel populair in de regio Gerpinnes. Vitoulets worden vooral koud gegeten. In een warme versie worden ze begeleid van tomatensaus, andijvie, frietjes of aardappelen in de oven. Maar meestal komen ze op tafel zonder saus of alleen met een potje mosterd.