vitoulets de Charleroi
250 g varkensgehakt
250 g kalfsgehakt
100 g brood
melk
2 eieren
2 sjalotten
Zorg ervoor dat het vlees zeer fijn gehakt is, zodat er bijna
geen korrelstructuur meer te zien is. Meng de twee soorten
gehakt in een kom. Kruid met peper, zout en nootmuskaat.
Week oud broodkruim in melk, pers het goed uit en doe het bij
het vlees. Meng alles met de losgeklopte eieren, fijngehakte
sjalotjes, een paar teentjes geplet knoflook en een handvol
gehakte peterselie tot een homogene massa. Draai er ballen
van, ter grootte van een golfballetje.
Rol ze door bloem. Bak de gehaktballetjes in boter. Druk ze
een beetje plat om een beter contact met de pan te hebben.
Laat aan beide kanten bruin worden op hoog vuur. Zet het
daarna lager en bak de vitoulets ongeveer 20 minuten. Draai
ze regelmatig om.
Dit is een traditioneel gerecht uit het Pays de Charleroi et
Entre-Sambre-et-Meuse.
Deze gehaktballetjes zouden hun naam te danken hebben
aan de snelheid waarmee ze gemaakt worden.
Bij onverwacht bezoek, kan je immers snel een kleine
snack op tafel zetten: "vite tourné" of ‘snel gedraaid’ (de
balletjes dus).
Dit eenvoudige gerecht is een erfenis uit het
arbeidersmilieu in de regio. Arbeiders kregen het mee in
hun brooddoos en kinderen namen het mee naar school
als middageten.
knoflook
peterselie
vloeiende bloem
peper en zout
nootmuskaat
boter
Variant: ‘les vitoulets de baudet’. Vervang het kalfsgehakt door
paardengehakt. Dan heb je de échte, originele versie van de
vitoulets op tafel. Vroeger was kalfsvlees niet betaalbaar voor
de arbeidersgezinnen. Het paardenvlees was een relatief
goedkoop alternatief.
Deze variant is nog steeds heel populair in de regio Gerpinnes.
Vitoulets worden vooral koud gegeten. In een warme versie
worden ze begeleid van tomatensaus, andijvie, frietjes of
aardappelen in de oven. Maar meestal komen ze op tafel
zonder saus of alleen met een potje mosterd.